Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω

...και ακόμη ενθουσιάζομαι ανακαλύπτοντας καινούρια πράγματα. Ακόμη γελάω μέχρι δακρύων και κλαίω μέχρι να με πιάσουν τα γέλια.
Η ζωή μου μέχρι σήμερα με έχει διδάξει αυτές τις βασικές αλήθειες:
1. Να εκτιμώ τη ρουτίνα, σημαίνει πως έχω καθημερινότητα στην οποία μπορώ να βασίζομαι(έστω κι αν ώρες ώρες γίνεται βαρετή).
2. Να σέβομαι τη μοίρα (μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα ελέγξεις), αλλά να κυνηγώ πάντα τα σύννεφά μου και να μάχομαι τους ανεμόμυλους.
3. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μπορεώ να βασιστώ επάνω τους όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Οι φίλοι είναι αυτοί στους οποίους θα κλαφτώ και θα μου κρατήσουν το χέρι, αλλά το βράδυ μόνη μου θα πρέπει να ξυπνήσω από τους εφιάλτες.
4. Να υπερασπίζομαι τις πεποιθήσεις μου αλλά να σέβομαι και τις απόψεις των άλλων (κάποια στιγμή μπορεί να τις απορροφήσω).
5. Να είμαι πάντα σε επαφή με το παιδί μέσα μου. Μόνο έτσι μπορώ να αντέξω τη βαρβαρότητα των ενηλίκων και τη ματαιότητα των πράξεών τους.

Ευτυχώς είμαι ακόμη παιδί και παίζω με Lego και Playmobil. Διαβάζω μυθιστορήματα και παραμύθια με δράκους και νεράιδες. Ξεκαρδίζομαι με τα cartoons και μπορώ ακόμη να χάνομαι στο δικό μου φανταστικό κόσμο των χρωμάτων μέσα από τις ακουαρέλες μου.
Ευτυχώς...