Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007

Ιστορία μου, Αμαρτία μου

Ένα χρόνο αργότερα, ακόμη ασχολούμαστε με το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού...
Δεν έχουν άραγε καταλάβει οι διοικούντες ότι είναι πραγματικά ακατάλληλο; Από συζητήσεις με γνωστούς που έχουν παιδιά σ' αυτήν την ηλικία ακούω μόνο ένα πράγμα: "Αν δώσουν αυτό το βιβλίο στα παιδιά μας θα το πετάξουμε, θα το σκίσουμε, θα το κάψουμε".

Ήθελα να 'ξερα, τι στα κομμάτια σκέφτονταν αυτοί που το έγραψαν; Ότι θα περνούσε στο "ντούκου"; Ότι κανείς δεν θα αντιλαμβανόταν τις εγκληματικές και ανθελληνικές ανακρίβειες ; Ότι οι ενήλικες είμαστε τόσο απορροφημένοι στο κυνήγι του χρήματος και της καριέρας που απλώς θα αγνοούσαμε την εκπαίδευση των παιδιών μας; Ότι... τι;

Ελπίζω, πραγματικά να παρθούν γρήγορα αποφάσεις σ' αυτό το φλέγον για όλους μας θέμα.
Άλλωστε οι Έλληνες την ιστορία μας έχουμε να υπερηφανευόμαστε και όχι την ... Μπεζεντάκου !!!

1 σχόλιο:

Specialmuse είπε...

Δε συμφωνώ με την κατάργηση και του καινούργιου βιβλίου! Όλα τα βιβλία θέλουν αλλαγές, αλλά δεν τα πετάμε χωρίς καν να προσπαθήσουμε να τα βελτιώσουμε.
Δυστυχώς, οι σημερινοί έλληνες μόνο για την ιστορία τους μπορούν να περηφανεύονται, γι'αυτό και έχουμε μείνει 100 χρόνια πίσω!