Χιόνι!!!

Στα ζεστά, μέσα στο σπίτι, κάθομαι μπροστά στο παράθυρο με την κουρτίνα τραβηγμένη και κοιτάζω έξω τις άσπρες νιφάδες να στροφιλίζονται σε μια υπόκωφη μουσική στον αρχαιότερο των χορών...
Κάποτε, όταν ήμουν ακόμη παιδί και ενθουσιαζόμουν με το παραμικρό, περίμενα κάθε χρόνο το χειμώνα, όχι για να πάρω τα χριστουγιεννιάτικα δώρα, αλλά για να ξυπνήσω ένα πρωί και να δω τον κόσμο μου καλυμένο με χιόνι.
Τα αγγελάκια παίζουν μαξιλαροπόλεμο και η μητέρα φύση, υπομονετική όπως πάντα, τα αφήνει να γεμίσουν τα πάντα με λευκά απαλά πούπουλα...